De waarde van een kinderslaapcoach
Even terug is er een kritische docu op tv geweest die vraagtekens zet bij het beroep ' kinderslaapcoach'. Hier werd gezegd ' mensen die een slaatje willen slaan uit de kwetsbare doelgroep; de prille /vermoeide ouder en onwijs veel geld vragen, maar weinig verandering teweeg brengen.
Hierdoor kreeg ik vraagtekens bij de weg die ik (sinds kort) ben ingeslagen.
Van welke waarde is dit beroep eigenlijk in de huidige maatschappij en wat voeg ik daar aan toe? Wat meespeelt is dat ik vervolgens kort daarna ook door iemand werd aangesproken met; 'jij bent toch ook kinderslaapcoach? Je ziet ze ineens uit de grond schieten he!'
Ik merkte dat dit frictie van binnen veroorzaakte, droomritmecoach is toch echt anders....En ik vind juist, dat de droomritme methodiek zo vernieuwend is en naar mijn idee wel wat meer bekendheid verdient. Toch hoorde ik ook in die docu dat er daadwerkelijk benoemd werd; er zijn veel meer kinderen die slecht slapen, dan vroeger. Ook dit bleef bij mij hangen. Als dit daadwerkelijk zo is, moeten we dan niet met z'n allen gaan kijken waar dit door komt? Komt het doordat het nu veel gebruikelijker is dat beide ouders werken en staan gezinnen daardoor meer onder druk? Dit heeft ongetwijfeld invloed op een baby. Baby's worden naar de opvang gebracht, want het zwangerschapsverlof is (best snel) weer voorbij. Soms zijn de dagen lang, veel kleintjes op de groep en niet altijd genoeg 1 op 1 aandacht waardoor het slapen met regelmaat daar slechter gaat. Hierdoor komt een kleintje in een vicieuze cirkel van weinig slaap. Dit is soms moeilijk thuis te doorbreken.
Of heeft het te maken met de komst van (enorm) veel beeldschermen binnen het gezin, wat zorgt voor overprikkeling? (want ja; ook baby's worden achter de iPad gezet) en ouders, die door hun telefoon emotioneel veel minder beschikbaar zijn? Of is het leven veel drukker geworden, en wordt er verwacht dat baby's ' on the go' wel her en der slapen en daardoor dus oververmoeid raken? Of verwachten wij momenteel gewoon teveel van onze kinderen en willen we alles fixen?
Of komt het doordat er steeds meer onderzoek gedaan is naar de ' oudere' slaap-train methodieken die soms werken, maar dus ook schadelijk zijn voor de hechting tussen ouder en kind, Sluit dit niet meer aan bij de huidige opvoedingsstijl die de meeste ouders hanteren? Het is natuurlijk goed, dat er kritisch wordt gekeken naar dit beroep (terecht!) en ja, het is een kwetsbare doelgroep waar ik mee werk want slaaptekort, dat doet nogal wat met je. Ik weet, dat ik deze opleiding ben gaan doen met de pure motivatie dat ik andere ouders wil laten zien hoe fijn en liefdevol de droomritme methodiek is, en dat het werkt. Het blijft zo mooi om te zien dat het aanpassen van een ritme, en werken met de juiste wakkertijden al zoveel verschil kan maken. Ik gun dat iedere baby, en iedere ouder ;) Maar het blijft wel belangrijk dat je het slapen van jouw kleintje prioriteit is, anders kan geen enkele slaapcoach of methodiek jullie hierbij helpen.