Dag lieve lezers,
Het is alweer even geleden, maar ik had natuurlijk beloofd om jullie nog een update te geven, tegen het einde aan... Nou, daar zijn we beland inmiddels hoor. Ik ben vandaag 38 weken zwanger en we kijken ontzettend uit naar de komst van de kleine meid. Want ze zit nog lekker veilig in mijn buik. Inmiddels is het volop lente, wat is dat een fijne tijd om verlof te hebben. De temperaturen zijn gelukkig nog niet heel warm, maar het zonnetje laat zich goed zien, dus dat is heerlijk.
Inmiddels heb ik ook al een tijdje mijn social media account(s) op verlof, waardoor ik even wat extra rust creëer voor mezelf, maar ik heb natuurlijk even gespiekt wat voor vragen er zoal zijn, zodat ik die kan meenemen in deze blog! Waar we weken terug nog vol in verbouwing zaten, is deze nu zo goed als af. Halleluja. Ik kan je vertellen dat dit een stuk grotere klus is geworden, dan ooit gedacht. Het hele huis stond op zn kop, wat is dat pittig in combinatie met nesteldrang en een dikke buik, waardoor je zelf eigelijk heel weinig kan en mag doen. Overal dozen, rommel, spullen.... gereedschap, bouwspul, onrust. Het feit dat we nu geen kamer meer 'over' hebben maakt ook dat we echt moesten puzzelen qua opslag. Waar laat je al je spul? Al gauw staat dan het hele huis vol met dozen en opslag spullen... Niks vervelenders dan dat. Dus ik kan je zeggen dat Sander, naast zn drukke bedrijf, heel hard heeft gewerkt om alles op tijd af te krijgen. Dit betekent dus dat Isabel lekker op zolder is gaan slapen, en Olivier de overstap heeft gemaakt van ledikant naar peuter bed. Deze wisselingen hebben ook echt wel even wat voeten in de aarde gehad en voor onrust gezorgd. Hierover zal ik op een later moment nog aparte blogs schrijven... maar ik heb vaak gedacht, 'waar zijn we aan begonnen...... en dan komt de baby straks!' maar, de ervaring leert gelukkig dat het na een week of 2 ook wel op z'n plek valt en dat wennen er echt bij hoort. Dus ' team zolder' (Loena en Isabel) slapen inmiddels goed, alleen Olivier heeft nog wat moeite om s avonds niet uit bed te komen, en valt daardoor regelmatig nog wat 'te' laat in slaap..... maar, we werken eraan.
De 'zee' kamer
Doordat deze kamer af is, kon ik me dan ook eindelijk storten op de babykamer. Iets waar je op een gegeven moment zo'n enorme drang naar hebt. Lekker alle kleertjes uitpakken, de commode indelen, bedje daar gezellige neerzetten etc. Eerst ging de wasmachine nog even stuk (1,5 week zonder wasmachine gezeten!) dus de kleertjes wassen, liet nog even op zich wachten. Maar toen de commode en het bedje er eenmaal stonden begon het al steeds meer te voelen als een babykamer. Nu kan ik inmiddels zeggen, dat de kamer zo goed als af is. Heerlijk om daar lekker wat rond te lopen, te zitten, en te fantaseren over het moment dat ze daar echt op die commode ligt. Het blijft onwerkelijk. Het is een heel fijn kamertje geworden. Ik vind de sfeer in babykamers vaak zo heerlijk rustgevend.
Hoe gaat het verder?
Ik mag echt niet klagen, de zwangerschap verloopt heel erg goed en ik voel me ook nog best goed. De laatste echo was goed, ze ligt er mooi voor, is gedeeltelijk ingedaald en haar groei verloopt keurig gemiddeld.
We doen het uiteraard wel erg rustig aan, en dat helpt ook mee. Mijn bekkenklachten zijn deze zwangerschap zo goed als weggebleven, wat ook echt komt doordat ik zoveel rust neem (aldus de bekkenfysio) dus dat is wel heel fijn, dat je hier ook zelf invloed op hebt. Sander springt uiteraard nu veel bij, met het brengen en halen van en naar school... en in de weekenden extra zodat ik nog meer rust kan nemen. Maar toch, lukt het mij ook nog om de meiden met de bakfiets te brengen, wat boodschapjes en wasjes te doen. Ach, het zijn geen grote spannende activiteiten maargoed, dat hoort bij het verlof leven geloof ik ;) lekker voorbereiden op wat komen gaat. Maar daarnaast wegen deze laatste loodjes soms ook heus wel zwaar. Mijn voeten zwellen lekker op, ik ben het zat om enkel op mn linkerzij te kunnen slapen en door mn dikke buik loopt iedereen me in de weg, zie ik veel dingen niet op de grond staan waardoor ik regelmatig 'bijna' mn nek breek over speelgoed. Laten we het realistisch houden ;) en moe, heel moe... terwijl je stiekem weet, dat MOE zijn straks nog en hele andere dimensie gaat aannemen, toch voel ik me nu ook moe.. zonder de gebroken nachten en de voedingen.
En lijstjes... wat moet er nog gekocht worden, wat moet er nog gedaan worden in huis? Je hoofd maakt soms overuren.... wat gaan ze trakteren als de baby wordt geboren? Krijgen ze nog een cadeautje van de baby? Is de kolf al uitgekookt? Is alles gewassen? Staat de vluchtkoffer klaar? Ik wil dit keer (gepland) thuisbevallen, en ook dat is anders qua voorbereidingen dan een ziekenhuisbevalling. Maar toch, staat die tas wel klaar voor het geval dat. Wie vangt de kinderen op wanneer? Nou goed, genoeg om overna te denken zullen we maar zeggen. Ik probeer vooral vertrouwen te hebben dat tzt alles wel op zn pootjes terecht komt.... :)
Ik werd nog even verast met een super gezellige Babyshower - high tea!
Daarnaast ben ik druk aan het fantaseren over hoe ze eruit ziet... of alles goed met haar gaat, en over hoe de bevalling zal gaan natuurlijk. Spannend hoor! Het blijft zoiets groots, het op de wereld zetten van nieuw leven.. gezonde spanning, en vooral verlangen! Ik verwacht dat het nog een week of 1,5 a 2 zal duren, aangezien die andere 3 rond (of op) de uitgerekende datum zijn geboren, maar wie weet gaat ze ons verrassen.... We wachten (on)geduldig af, en ik hoop dat ze nog even wacht totdat de avond 4 daagse week voorbij is..
Keep you posted, leuk dat je meeleest, en bedankt voor alle lieve berichtjes via verschillende kanalen...
Voorlopig blijft Pippeloentje gesloten, maar ik verwacht rond september weer rustig aan wat werk op te pakken. Uiteraard ga ik jullie dan ook op de hoogte houden van het Newborn leven.
