Hoe wij onze 4 jarige kleuter hielpen s ochtends langer te slapen

Dag lieve lezers,

Ik neem jullie vandaag mee in een persoonlijk verhaal, van ons gezin. Een verhaal uit de praktijk, een (herkenbaar?) verhaal van hoe het soms gaat, in een gezin. Een stukje over het echte leven.
Ons gezin bestaat uit 6 personen, onze oudste dochter is 7 en onze jongste is 7 maanden. Daartussen zitten nog 2 kindjes van 5 en 4 jaar. Dit verhaal gaat over onze net 4 jarige zoon.
Op medisch vlak hebben we met hem het meest meegemaakt, wat ook invloed had op zijn slaapgedrag. Veel oorontstekingen en hij heeft lange tijd iedere nacht gehoest. Uiteindelijk heeft hij buisjes gekregen en zijn we erachter gekomen dat hij gevoelig is voor melkproducten. Van het een komt het ander, dus toen wij met deze producten zijn gestopt is de rust in zijn lijf gelukkig teruggekomen. Deze onrust zorgde er wel voor dat hij s ochtends vaak vroeg wakker was. In zijn ondiepe slaap werd hij wakker van óf de pijn van de oorontsteking óf van het gehoest. Vanaf een leeftijd of 2 a 2,5 jaar gingen we dan zachtjes met hem naar beneden, en mocht hij van ons televisie kijken. Hierdoor bleef de rest van het huis 'in rust' en sliep 1 van ons nog even door op de bank of in een lekkere luie stoel. Je maakt op dat moment die beslissing, en kiest ook voor de rust voor de andere kindjes. We kwamen in een vicieuze cirkel terecht en begonnen te merken dat hij erg uitkeek naar het moment van tv kijken s ochtends. Dit zorgde ervoor dat hij vroeger en vroeger naast ons bed stond. Al gapend, totaal niet uitgerust, om maar naar beneden te mogen. Nog even in bed was een no go, naar beneden moest hij! Dit zorgde voor geschreeuw en gehuil, iets wat je echt niet wil tussen 5.00 - 6.00 als er nog meer kindjes liggen te slapen, we kozen eieren voor ons geld. Ik was inmiddels hoog zwanger, dus dit gedeelte kwam op mijn man zijn schouders terecht. Toen onze vierde was geboren bleef dit patroon zich voortzetten. Stiekem wist ik; dit is iets wat doorbroken moet worden, maar het was nog niet het juiste moment.
Na de zomervakantie hebben wij besloten om het televisiekijken in de ochtend te gaan stoppen. Naast dat Olivier hier steeds vroeger voor wakker werd (ja dat doen ze, het is zo aantrekkelijk!) was het ook voor onze oudste 2 dochters iets wat zorgde voor enorme vertraging met naar school gaan. ' Schiet nou op, aankleden' ' Ga nou je tanden poetsen' , constant die televisie die ze lokt, dat werkt natuurlijk niet mee. Daarnaast hadden wij de indruk dat ze door de televisie s ochtends al zoveel prikkels hadden gehad, en dan moest de schooldag nog starten. We besloten dat dit enkel nog in het weekend mocht.
Op vakantie ervoeren wij dat het ook anders kon en we merkte toen al verschil in het slaapgedrag bij Olivier. We besloten om er samen voor te gaan. Er kwam een pinguïn op zijn kamer, die aangaf wanneer hij uit bed mocht (of bijna uit bed mocht) en we maakte een stickerkaart. Hier mocht een sticker op geplakt worden op het moment dat hij op t goede moment zachtjes naar ons toe kwam. Het feit dat dit even wat drama en frictie zou gaan veroorzaken, namen we voor lief. Het zou vervelend zijn voor de rest van het gezin, maar deze cirkel moest echt doorbroken worden. Want je kan je voorstellen dat de dag heel vervelend start als je kleuter al zo vroeg wakker is, en eigelijk ook niet meer in de middag slaapt, wat wij toentertijd natuurlijk wel regelmatig deden (door te gaan rijden, of samen s middags in het grote bed)

Het waren 2 hele pittige weken. Hij moest echt enorm wennen, en dit zorgde voor veel gehuil aan ons bed, boosheid! Hij moest en zou naar beneden. Mijn man heeft dit voornamelijk opgepakt (ik droeg zorg voor de voedingen van onze Newborn) en hij heeft hier super consequent in gehandeld. Tot frustratie van onze zoon. Hoe pakte hij dit aan? Toch steeds terugbrengen naar zijn kamer, uitleggen dat de pinguïn nog rood was.. Olivier werd op een gegeven moment zo handig dat hij met de pinguïn ging klooien, en beweerde dat het al tijd was. Maar hier trapte wij natuurlijk niet in. Na een paar dagen begon hij te merken, dat dit was hoe het was. Hij werd rustiger en vooral het plakken van een sticker, deed hem goed, iedere keer een succeservaring! Wij zorgde ervoor dat we beneden het een en ander voor hem hadden klaargezet, qua speelgoed, en dit vond hij erg leuk. Dus zodra het tijd was om samen met papa naar beneden te gaan, begonnen ze de dag met een spelletje of een puzzel. Even dat momentje samen, hij genoot daarvan. Op die manier ontstonden er eigelijk hele gezellige tafereeltjes s ochtends, en was er veel meer harmonie en gezelligheid. Daarnaast waren we vaak rond 8 uur al allemaal klaar om naar school te gaan, wat een verademing.

We zijn nu 5 maanden verder en hij wordt sinds kort wakker tussen 7.00 -7.30, daarnaast is hij ook gestart op school. Je kan je voorstellen dat dit nog zoveel meer is dan ik had kunnen hopen, zo zo fijn. Daarnaast zie je dus ook, dat het een proces is geweest van maanden. Zo'n patroon sluipt erin, en is niet zomaar 'opgelost' . Dingen als een televisie kunnen er echt voor zorgen dat jouw kindje uit bed 'vliegt' om dat te gaan doen, in plaats van zich nog even om te draaien. 

Wat zijn de dingen waar we opletten? Hij moet echt op tijd naar bed, lees; rond 18.15 naar boven en voor 18.45 slapen. De schooldagen zijn ook intensief voor hem en als we een keer een uitschieter maken qua bedtijd, heeft dat vaak toch tot gevolg dat hij vroeg wakker is... maar; ook dan is er geen televisie. Daarnaast blijft consequent handelen hierin echt de key, hij weet dondersgoed dat dit is hoe het nu is en dat hij hoog of laag kan springen, het gebeurt niet. Een start zonder televisie is voor ons hele gezin heel erg fijn, er is meer harmonie, meer gezelligheid en verbinding voordat we naar school gaan en iedereen lijkt wat uitgeruster aan de dag te beginnen. Daarnaast is het uiteindelijk voor hem het allerfijnste dat hij langer slaapt, hij zit hierdoor gewoon en stuk lekkerder in zijn vel (en wij ook!) 

In het weekend genieten we dan nu extra van deze ''televisie start' van de dag.
Hoe beginnen jullie de dag met de kinderen?