Ins en outs over onze verhuizing
Dag lieve allemaal,
Begin dit jaar zijn wij verhuisd met ons gezin. Een enorm life event; verhuizen met kinderen. En dit betekent natuurlijk ook; afscheid nemen van alles wat voor hen zo vertrouwd is. Wij waren verliefd geworden op een oude boerderij, in het buitengebied. Een plek waar we alle ruimte zouden hebben voor ons jonge gezin. Oud van binnen, maar heel sfeervol. Prachtig van buiten, heel groen en heel veel ruimte. Ik neem jullie mee in dit verhaal, vooral met her en der wat tips hoe je je kind nou laat wennen aan een nieuwe plek, nieuwe slaapkamertjes, nieuwe vertrouwde omgeving.
Het proces van het huis bemachtigen, duurde al met al erg lang. De eerste bezichtiging was in augustus, en pas in januari hoorde wij dat het huis van ons was! Er gingen meerdere rondes aan vooraf, biedingen, maar ook gesprekken voeren met de stichting waarvan de grond is waar het huis op staat. Onze kinderen wisten toentertijd dat wij in afwachting zaten, en iedere keer dat we een ronde verder kwamen werd dit gevierd. Wetende, dat het ook anders had kunnen aflopen. Maar het al die maanden geheim houden, vonden wij niet prettig. Daarnaast zorgde die tijd er ook voor dat we er af en toe eens langs fietste, en met ze konden praten over een eventuele verhuizing. Toen we bij de laatste 2 zaten zijn we ook met de kinderen nog een keer gaan kijken, zo werd het voor hen ook heel echt. Eerlijk is eerlijk. de reacties waren toen nog niet al te enthousiast. Kinderen hebben natuurlijk niet het vermogen om 'door' een huis heen te kijken, en te zien hoe dit een fijne plek voor ons kan gaan worden. Wel gingen ze buiten direct op avontuur, het buitengedeelte werd gauw goedgekeurd maar de rest..... ze zagen het niet zo ;) gaan wij wonen in zoiets ouds en kouds?
In januari was de ontlading heel groot... toen we hoorde dat het definitief gelukt was! Onwerkelijk. Er brak een hele intensieve periode aan, van klussen, ons huis verkopen, verhuizen. En dit alles met kleine Sophie die ook nog maar een half jaar oud was. Zodra we de sleutel hadden nam ik haar vooral veel mee. Ik zette een bedje neer voor haar, en zij wende op die manier al gauw aan het nieuwe huis. Wat dat betreft een hele fijne leeftijd waarop ze vooral een ouder dichtbij willen hebben, en enkele vertrouwde items. Dit ging dus heel goed. De kinderen mochten meedenken over hun nieuwe kamertjes. Wat voor behang wil je? Welke kleur vloerbedekking? We wilde ze hierin graag vrij laten en zelf laten bedenken hoe ze hun kamertje gezellig konden maken. Dat meedenken, zorgde er ook voor dat ze betrokken raakte bij het proces. Olivier koos behang van het Heelal, Loena bloemen behang en Isabel koos voor een leuke print met grappige dieren. Sander en ik deden op de bovenverdieping bijna alles zelf. Enkel de vloerbedekking is door professionals gelegd.
De kinderen kwamen met regelmaat kijken hoe hun kamertjes vorderde. Het kon het niet snel genoeg gaan. Op die momenten konden ze steeds wat meer gaan zien dat het 'ons huis' werd ipv een oude boerderij van een ander.
We gingen richting de lente waardoor wij zorgde dat we buiten al wat leuke attributen hadden staan, we kochten een grote trampoline en zetten een schommel met glijbaan neer. De momenten dat we in het nieuwe huisw waren, waren wij namelijk vaak erg druk met alle klusjes. Dus we vonden het belangrijk dat zij ook wat leuks omhanden hadden. We wilde heel graag dat de momenten daar gezellig en fijn zouden zijn, zodat ze zich langzaam konden hechten aan het nieuwe huis, met leuke momentjes. Soms werd er natuurlijk wel gezegd 'maar jullie zijn dan altijd aan het klussen' ' ik wil niet mee naar de boerderij' , dus Sander en ik splitste regelmatig even op, en sleepte ze ook niet altijd mee.
Naast het klussen in de boerderij, werd er in ons oude huis ook ingepakt. Daar veranderde de woonkamer langzaamaan in een dozen bedoeling. Het was even een onrustige tijd. Samen met hen hebben we hun kamers ingepakt. Ze hadden ieder een schoenendoos, waar de allerbelangrijkste items in mochten, die ze op de dag van de verhuizing zelf mochten verhuizen. Dan ging het om het nachtlampje, het favoriete boekje, de slaapknuffel etc. Dit alles zorgde ervoor dat ze zich betrokken en verantwoordelijk voelde. Deze items konden ze dan ook direct in hun nieuwe kamertje een plekje geven, waardoor het eigen werd.
Voordat we gingen verhuizen vond ik het het allerbelangrijkste om de kamers van de kinderen af te hebben. 2 kids kregen een nieuw bed; die konden we dus direct al in elkaar zetten voor de verhuizing. Het zijn vrij grote slaapkamers en ik wilde graag dat ze geborgen bedjes hadden. Zo heeft Olivier een huisjesbed, Loena een hoogslaper en isabel een halfhoogslaper met een bedtentje. Zo'n speciaal bed kan een heel geborgen gevoel geven met slapen.
Uiteindelijk waren de kamers af, toen we gingen verhuizen, en kon het nieuwe avontuur beginnen. Onze kinderen hielpen mee op de dag van de verhuizing, ik wilde ze hier heel graag bij hebben. Meerijden in de verhuiswagen, en zien hoe zo'n dag verloopt. Voor hun ook echt een grote belangrijke dag!
Terugkijkend op vrij hectische eerste weken, intensief! Zodra je er eenmaal woont, komt er van alles op je pad. Het was in april en er zat nog geen cv in het huis, dus we verwarmde het huis met allerlei elektrische kacheltjes. Veel stroompunten waren er nog niet, dus ook was het s avonds op bepaalde plekken erg donker. De badkamer werd nog gemaakt toen we al waren verhuisd, dus we douchte in een douchehokje voor de deur. Het was allemaal echt even primitief en aanpoten.. maar toch, onder de indruk van hoe goed het ging met de kinderen. Juist die kou en het donker, maakte dat we allemaal sliepen als een os. De kinderen waren heel blij met hun nieuwe kamers, en de vertrouwde items zorgde ervoor dat het al heel gauw vertrouwd voelde. Hetgeen wat mistte, gingen we voor op pad. Heel wat keertjes met ze door de Ikea, maar juist die betrokkenheid, maakte dat ze zelf nadachten over wat ze wilde of nodig hadden. (en vergeet de ballenbak in de Ikea niet!)
Maar toch, ook echt een periode van wennen en dat is helemaal oké! En bij wennen horen ook wisselende emoties. De overgang van een rijtjeswoning naar een oude boerderij is natuurlijk ook echt heel erg groot, ons hele leven was ineens zo veranderd.
Qua seizoen was het perfect dat we in de lente gingen verhuizen, het mooie weer kwam eraan en we konden steeds meer gaan genieten van de enorme tuin die we hadden gekregen. Dit zorgde ervoor dat we de eerste maanden direct ervoeren waarom we hadden gekozen voor deze plek. Zoveel buiten zijn, ruimte voor een grote housewarming en onze familie en vrienden die veel over de vloer kwamen, het was een bijzondere periode waarin we direct enorm genoten van onze nieuwe plek. Dit zorgde er echt voor dat het direct allemaal heel fijn en positief voelde en Sander en ik heel vaak dachten; yes, we hebben hier goed aan gedaan. Doordat de zomervakantie gauw naderde viel ook even de hectiek van 'de schoolrun' weg, en konden we lekker rustig aan doen. Zwembad in de tuin, kamperen in de tuin, kampvuurtjes, boeketten plukken uit eigen veld, ga zo maar door. Al met al zorgde dit voor een hele positieve wenperiode waarin we simpelweg 'geluk' hadden met de tijd van het jaar.
Nog even op een rijtje wat tips, voor als je op het punt staat om te gaan verhuizen met kinderen en dit best spannend vindt
- Heb vertrouwen in je kind; ze zijn altijd meer flexibel dan je denkt. Waar jij bent, dat is hun veilige haven. zodra jullie als ouders vertrouwen hebben in de situatie en in jullie kind(eren) komt het uiteindelijk allemaal wel goed en ga je geen onnodige beren op de weg creëren
- Betrek ze bij het proces (afhankelijk van de leeftijd) hierdoor voelen ze zich betrokken en serieus genomen.
- Zorg ervoor dat het kamertje af is zodra je gaat verhuizen, dit zorgt ervoor dat ze een plek hebben waar ze lekker kunnen spelen en slapen. Het is niet fijn als de kamer nog vol dozen staat of klus technisch nog helemaal niet af is.
- Neem bewust afscheid van het oude huis, zeg de kamer gedag, ga nog even kijken als de kamer helemaal leeg is en haal samen mooie herinneringen op.
- Een doosje met belangrijke spulletjes die zij mogen verhuizen, zorgt wederom voor betrokkenheid en voor hen het gevoel dat ze meehelpen met de verhuizing.
- Zorg voor positieve eerste keren in het nieuwe huis. Ben je te druk met klussen of verhuizen? Breng de kinderen dan lekker ergens onder, anders ontstaat er misschien teveel negativiteit. Op de momenten dat ze wel mee gaan, wil je ook dat het fijn is voor ze.
- Houdt rekening met een wenperiode, dit hoort er natuurlijk ook bij. Verhuizen met een gezin is niet niks en heeft impact! Uiteindelijk komt het allemaal wel weer op z'n pootjes terecht.
Succes als jij binnenkort ook gaat verhuizen,
Lieve groet
Pippeloentje
(Hieronder nog wat foto's van de eerste periode)