'Oh joh, die van mij liep al met 11 maanden'
'Gebruikt die van jou nog een speen? Wij zijn daar met 2 jaar direct mee gestopt'
'Hier was die zwemdiploma er al met 4,5 jaar. Zijn ze bij jou nog niet gestart?'
' Weet je wat je moet doen, zo'n beloningskaart ; dan ben je zo van die gebroken nachten af'
Zodra je ouder wordt, verandert je leven. Het mooiste wat je kan overkomen, nieuw leven op de wereld zetten. Een kleintje, die is ontstaan uit de liefde van jou en je eventuele partner. Je waant je in een onbekende wereld, het is een ontdekkingsreis! Hoe weet je, dat wat je doet, goed is? En wat is 'goed' ?
De ene ouder; gaat heel onbezonnen te werk. Ziet wel hoe het loopt, doet alles op gevoel, of vaart op de ervaringen die het zelf heeft als kind. De ander, duikt de boeken in, heeft google als z'n beste vriend en probeert nauw in de gaten te houden wat 'het beste' is. De andere ouder doet alles op gevoel en heeft er vertrouwen in dat het dan hoe dan ook wel goed moet komen. De ander wilt het roer drastisch omgooien, en gaat vooral erg in tegen de manier waarop het zelf is opgevoed....En zo zijn er nog een hoop andere ouders te omschrijven, ieder doet het op zijn of haar eigen manier.
Het begint vlak na de bevalling. Jouw baby ligt direct onder een bepaalde loep. Hoe komt het ter wereld, wat is de Apgarscore, gewicht/lengte. Check. Gedurende de kraamweek, houdt de kraamhulp alles nauw in de gaten. Wegen, temperatuur, komt het goed aan en valt het niet teveel af? Komt die borstvoeding wel op gang? of moet er al heel snel worden bijgevoed (want; was als?...) Je komt snel in de wereld van curves en controles terecht. Het consultatiebureau! Hoe gaat het? Hoe bevalt het ouderschap? Doet jouw kindje het 'goed' ? Hoe 'doe' jij het? Hoe vaak drinkt het overdags, hou je het 'goed' bij? en is dit 'normaal' ? Wauw, best overweldigend he. En als ouder heb je vooral de wens dat het 'goed' gaat en dat jouw kindje gemiddeld is, dat wat het doet normaal is.....
Welkom, in de wereld van de ouder. Dit is het begin, van de wereld waarin je terecht bent gekomen! En geloof mij; het is echt een hele leuke wereld. Een wereld waarin je ontdekt dat je zielsveel van iemand kan houden, zoveel dat het pijn doet. Een wereld waarin je uit elkaar kan knallen van trots.. je ervaart gevoelens; die je nooit eerder in je leven hebt ervaren. Je geeft En ontvangt zoveel liefde, dat je er warm van wordt van binnen. Je gaat anders kijken naar je eventuele partner in de rol als ouder, en je raakt samen soms niet uitgepraat over jouw kleintje.... Wat is het toch een wonder.
Het is een pad die je bewandeld, waar je soms hobbels tegenkomt. Dit zorgt ervoor dat je leert over jezelf. Want hoe ga jij daar mee om? Als ouder neem je een bepaalde positie in, van hoe jij in het ouderschap staat. En soms zijn er andere, die daar wat van vinden of die daar wat over willen zeggen. Ook op social media, de adviezen vliegen je soms om de oren. Vooral als nieuwbakken ouder, kan dit je onzeker maken. Want hoe weet je eigelijk of je het goed doet? Misschien heb je een bepaalde verwachting van te voren, of bepaalde opvoedingsdoelen, die je wilt behalen.
Van de ouder met de visie: ach, ze gaan allemaal wel een KEER lopen voor hun 18e' tot.. de visie van de buren: We zijn met 1,5 jaar gestart met zindelijkheidstraining omdat zijn zusje dit ook al kon toen!'
Ooit hoorde ik een ander zeggen; ze gaan toch ooit allemaal in therapie om te dealen met wat shit van vroeger, leg je daar maar bij neer. Je kan het nooit helemaal goed doen. Ik moest hier wel om grinniken, en stelde mezelf ook gerust met die gedachte. Zou het? Zelf heb ik ook een aantal therapeuten verslonden, maar ik heb dan ook niet de makkelijkste jeugd gehad. Ik gun dit mijn kinderen uiteraard niet, maar ik geloof er ook niet in dat je het foutloos kan doen (waneer is het foutloos??) daarnaast wil je juist menselijk zijn, niet onschendbaar. Ook geloof ik erin dat een therapie op z'n tijd (in welke vorm dan ook) heel leerzaam kan zijn en zeker niet verkeerd. Het is in ieder geval heel gezond om problemen aan te pakken en te geloven in verandering, er aan te werken. In plaats van hier mee rond te blijven lopen.
Als je mij vraagt; wanneer doe ik het goed?
Kijk naar jouw kind en kijk eerlijk naar jezelf. Wees trouw aan jezelf en probeer jouw idealen na te streven. Zorg ervoor, dat wat je doet, dat dat uit jezelf komt en dat jij hiervoor kiest. Het ouderschap is een heel persoonlijk pad, die jij en jouw partner met jouw kind(eren) moet bewandelen. Laat liefde de boventoon voeren, dat is ten aller tijden het belangrijkste. Liefde is het enige dat zich kan vermenigvuldigen als het groeit. Neem jouw kindje serieus, en kijk vooral naar hoe het zich beweegt. Een kind dat lekker in z'n vel zit; groeit en ontwikkelt zich op zn eigen tempo, dat is dit iets om trots op te zijn. En nee, dit hoeft niet elke dag. Wees mild voor jezelf, en zorg goed voor jezelf als ouder. Jij bent er ook nog! Denk eens na over de vraag; hoe zou jij later willen dat jouw kind zich voor zichzelf zorgt, als ouder? Zou jij jouw kind, dat dagje Sauna gunnen op die doordeweekse dag? Ja toch?!
Wees je bewust van je voorbeeldfunctie; op alle vlakken. Kinderen doen niet wat we zeggen, kinderen doen wat wij doen.
